It's getting colder!

Jeetje jongens, ook al voelt het alsof de tijd niet al te snel gaat, de dagen vliegen voorbij. Mn vorige verslag is gewoon alweer 10 dagen geleden, en helaas heb ik weer een aantal teleurstellingen met jullie te delen. Ondanks dat mn verhalen naar jullie toe vooral bestaan uit negatieve dingen, geen paardrijden, geen zeilen ervaar ik dat totaal niet zo. Maar, ik zal er nog een aantal aan de lijst toevoegen, namelijk, niet met dolfijnen gezwommen op Curaçao, weer niet paardgereden op de tweede Half Moon Cay, en een enorme teleurstelling toen ik in het grootste winkelcentrum van ehm weetikveelwat was. Oké, ik zal beginnen bij het begin. Oh pappie, deze is speciaal voor jou, omdat je het zo leuk vind om te lezen en je vond dat het al een tijdje stil was van mijn kant.

In mijn laatste verslag heb ik gezegd de dag erna te gaan snorkelen in Bonaire, en met dolfijnen zwemmen in Curaçao, het ging zo.
Had ik jullie trouwens al verteld over Sanne? Een Nederlands meisje dat vorige cruise bij ons aan boord was als passagier, ze was de enige gast van haar leeftijd dus ze voegde zich graag bij ons, ik kon het goed met haar vinden.
Maar anyways, Bonaire dus. 's ochtends ben ik met Sanne van boord gegaan om de boel alvast een beetje te verkennen. Stefan was eerder op Bonaire geweest en heeft gezegd mooi te kunnen snorkelen, aan mij dus de taak om uit te vinden of die ene 'gele boot' de watertaxi dus, of die er nog was (het was al ruim een jaar geleden dan Stefan er was geweest). Sanne wilde ook graag snorkelen dus zij zou smiddags met ons meegaan. Het was echt gek om ineens Nederlands te kunnen spreken tegen locals aan de andere kant van de wereld. Maar anyway, we hadden al snel uitgevonden dat, doordat het zondag was, de watertaxi maar 2x ging, om 10.30 en om 12.30. Gezien ze tot 11.00 moesten werken zouden we dan om 12.30 gaan. We hebben daarna nog wat Wi-Fi gepakt bij hoe kan het ook anders, Karel's café. Eenmaal terug op het schip bleek dat Inge en Robine niet meer mee wilden snorkelen, maar ze gingen wel met ons mee iets eten bij Karel's café, en jawel, dat was een echte Nederlandse snackmix, frikandellen, bitterballen en kipnuggets. Na wat gehaast waren we net op tijd bij de taxi. Samen met Sanne, Stefan en Darryl gingen we met de watertaxi op weg naar klein Bonaire, een onbewoond eiland net uit de kust. We hebben snel onze spullen gedumpt op het eiland, en zijn weer terug aan boord van de taxi gegaan om halverwege eraf te springen en ons door de stroming mee terug naar 'het strand' te laten voeren. Ik moet eerlijk toegeven dat het best tegenviel. Bij koraal en mooie vissen had ik die superkleurrijke plaatjes van tv verwacht, maar het bleek allemaal grauw en grijs, desondanks was het een leuke ervaring. Helaas hadden Darryl en ik er beide niet bij stil gestaan dat je rug wel degelijk de meeste tijd boven water is, dus we waren allebei gigantisch verbrand. 
Die avond heb ik onverwachts met Sanne in de Dining Room gegeten wat erg gezellig was.

Toen ik me die ochtend op wilde geven voor de crew tour (met dolfijnen zwemmen) bleek dat niemand anders zich had opgegeven en dat de tour dus niet door ging. Ik kon wel mee met de gasten tour, voor dezelfde prijs, 100$.. dat zou wat tijd gezien wel krap worden, want de tour verzamelde om 10.15 op de pier en we hadden om 10.00 general drill, dan moet dus iedereen meedoen aan de oefening. Ik kon wel naar de staffcaptain om een uitzondering aan te vragen zodat ik niet hoefde te komen, of ik kon meteen na de drill naar de pier rennen en evt een taxi nemen als de tour al weg was, maar ik twijfelde. Dus zoals het een goede dochter behoort heb ik direct toen ik wakker werd op de dag zelf om 7 uur gebeld met mijn lieve mama voor gepast advies. Ook, als ik zou gaan zou ik niet echt koningsdag kunnen vieren, maar ik wilde toch ook wel graag met dolfijnen zwemmen, anyway mama zei dat ik het niet moest doen omdat er nog wel meer kansen kwamen. Dus toen heb ik 's ochtends gezellig samen met Martine en Inge onze nagels oranje gelakt en ben ik smiddags met Symen, Martine, Inge, Robine, Stefan en Darryl gezellig Willemstad in gegaan. Onze eerste stop was uiteraard een echte snackbar, waar de broodjes kaassoufle en patatjes oorlog over de toonbank vlogen. Daarna hebben we gewoon wat rondgelopen en genoten van kleine barretjes die bier etc verkochten. Het was en rete druk, niet zoals in Amsterdam, maar door de onmenselijke hitte (30℃?) leek het minstens zo druk. Iedereen in rood, wit, blauw en oranje, straten vol met kleedjes en kraampjes. En overal gezellige muziek. Een zeer bijzondere ervaring!

Er volgde twee saaie zeedagen, ik was het vervelen zat dus ik had bedacht dat daar verandering in moest komen en heb bij Shorex (Shore Excursions, voor oma: de afdeling die excursies aan land verzorgd) gevraagd of ze niet wat hulp konden gebruiken, en dat konden ze wel, dus ik heb die dag erna in de print shop 650 boekjes bij elkaar gepakt, door de machine laten nieten en vouwen, en de bijlage erbij gestopt. 

The day after, Half Moon Cay (30 april). Helaas werd de dag van te voren al een mededeling gemaakt dat gezien de slechte weersomstandigheden de kans bestond dat we er niet voor anker konden liggen. Ondanks de onduidelijk was iedereen voorbereid op zowel een dag op HMC (doordat het een privé eiland is, wordt alles door ons verzorgd, de bbq wordt aan boord voorbereid, alle dranken worden in grote koelboxen meegenomen naar het eiland en het personeel komt ook gewoon van het schip) en een dag op zee. Iedereen was al vroeg bij de gangway en daar begon het wachten. Ik was zelf in alle vroegte naar Shorex gegaan om alsnog een paardrij ticket te bemachtigen, en met succes! Ik had me dus ook bij de wachtende menigte (alleen personeel) gevoegd.
De zee was erg ruig waardoor het moeilijk was om de tender (het bootje om mensen van het schip naar de wal te vervoeren) netjes langs het schip te krijgen. 's middags zou het weer alleen maar erger worden, dus er waren al notities door het schip opgehangen, dat zodra de hoorn twee keer zou klinken iedereen zo snel mogelijk moest terugkeren. Na veel proberen was er eeeeeindelijk groen licht, iedereen had net de kans om op te staan tot er werd gezegd dat het toch allemaal definitief werd afgeblazen, toch te gevaarlijk. Dus zoals gezegd, weer geen paardrijden voor mij. Toen heb ik mn ochtend gevuld met een klusje voor Jacko, de Nederlanders souschef. De rest van de dag is niet interessant haha.

Fort Lauderdale: doordat we nog steeds in code rood voeren (momenteel nog steeds trouwens, het is al bijna voor twee weken..) hebben ze mensen nodig die eten serveren voor het personeel. Voorheen nam de entertainment afdeling een hoop 'diensten' voor zn rekening, maar doordat bijna de helft die dag naar huis ging waren er te weinig vrijwilligers. Ik heb dus vrijwillig van 6.30 tot 8.00 ontbijt geserveerd in de officieren bar. Daarna moest ik me haasten om jawel, naar sawgrass mill te gaan! Door code rood moest het hele schip grondig schoongemaakt worden door een extern team, dit betekende dat gasten die zouden blijven voor de volgende cruise niet terug aan boord konden tot minimaal 15.00. Hierom hadden ze een tour naar sawgrass mill tegen gereduceerd tarief aangeboden gekregen, en laat er nou net een plekje over zijn. Even voor de duidelijkheid. Saw grass mill is een ENORM winkelcentrum van 4 voetbalvelden groot. Het is me niet duidelijk geworden of het het grootste winkelcentrum van Florida of van heel Noord-Amerika was, maar het wat immens! Als ik alleen naar het winkelcentrum zou gaan en een taxi nemen zou ik ongeveer 100$ kwijt zijn voor een retour. Eenmaal in het winkelcentrum kwam ik tot de meest gruwelijke ontdekking voor een shop-a-holic, namelijk: ik was mn creditcard vergeten. Mennnn, wat een teleurstelling. Gelukkig wist ik mezelf snel te herpakken nadat ik 200$ dollar bij een pinautomaat had kunnen krijgen. Ik heb mezelf supermooie nieuwe Nike sportschoenen en een leuk jurkje cadeau gedaan. Uiteindelijk was het toch nog een zeer geslaagde dag :)

Dan, eergister, Charleston, South-Carolina. Ik ben 's ochtends weer in mn eentje op verkenning gegaan. Wat vanaf het schip een dooie boel leek was uiteindelijk een best aardig plaatsje met een leuke winkelstraat en leuke eetgelegenheden. 's middags hebben Darryl en ik genoten van een middag samen. We zijn naar een pizzaria gegaan. We bestelden twee cocktails, twee voorgerechten en twee pizza's. Het zeer attente meisje herhaalde onze bestelling en zei: two small pizza's, dus wij verbeterde haar snel, twee medium pizzas graag. Nou dat hebben we geweten, BESTEL ALTIJD SMALL IK AMERIKA. Mygod wat een apparaten werden er voor ons neus gezet. Alles was echt ontzettend lekker, maar het was veel te veel. Gelukkig is een doggy bag hier heel gebruikelijk en hebben we bijna een hele pizza mee naar 'huis' genomen. We hebben een poging gedaan om een vakantie uit te zoeken op Kreta maar er is zoveel te krijgen dat we er nog niet uit zijn, dus als iemand nog tips heeft?
Eenmaal terug op het schip voelde ik me nog steeds bommetje vol dus ik heb eerst maar eens 10 rondjes op het buiten deck gelopen (4 km) en heb daarna een lichte salade gegeten in het Lido restaurant. Helaas werd ik 's avonds keihard geconfronteerd met de afnemende temperatuur dus toen mn handen er bijna afvroren heb ik lekker een caramel latte gehaald bij de koffie bar en heb ik in een lounge stoel lekker gelezen in mn boek. 
Wat ik trouwens niet moet vergeten te zeggen, Darryl had die dag zijn eerste nachtwacht. Ze zijn weer gerouleerd. Darryl loopt nu wacht van 24.00 tot 06.00 en doet daarna onderhoud van 07.00 tot 11.00. Dat houd natuurlijk wel in dat hij vanaf ongeveer 15.30 slaapt. 

Gister waren we op zee, we hebben onder de middag lekker de pizza van Charleston opgewarmd en Penoza gekeken.

Vandaag lagen we voor anker bij Newport, Rhode Island. Ik heb vanmorgen Shorex geholpen met de tender procedure, dat houdt in dat iedereen die een excursie geboekt heeft, of die zonder excursie aan wal wenst te gaan een tender ticket moet halen in het theater. Doordat 1200 gasten met bootjes waar 100/150 gasten in gaan naar de wal vervoerd moeten worden duurt het allemaal best lang. Om 12.30 zou er open tender zijn, wat inhoud dat gasten niet langer een ticket moet halen, maar gewoon in kunnen stappen, en dat personeel ook toegestaan is in de tenders. Om 12.30 werd gezegd dat open tender pas vanaf 13.30 was, en om 14.00 zeiden ze zelfs 15.00. Gelukkig konden we toch om 14.30 aan wal. We hebben er wat rond gelopen, een drankje gedaan en wat zee specialiteiten geprobeerd, jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik de kreeft en krab en dergelijke heb overgeslagen en veilig aan mn vegetarische hummus dip zat :)

Tot zover het leven van Eline (& Darryl)

Lieve groetjes en een hele dikke kus! over 18 nachtjes gaan we alweer naar huis.